Taalrijk Losser 2

• Miriam Janssen -
• 17/01/2018  |  Comments (2)

---

Inmiddels zijn we op en over de helft met de teamtrainingen 'creatief schrijven in de taalles'. Het is mooi om het niet bij één keer trainen te hoeven laten, maar gaande het schooljaar de ontwikkeling te zien in de teams. Een vast onderdeel van zo'n bijeenkomst: de ervaringen van de leerkrachten met creatief schrijven in hun klas, in de afgelopen periode. Dit n.a.v. de schrijfopdrachten tijdens de trainingen en die in het bijgeleverde materiaal*.

'Juf, wanneer gaan we weer schrijven?'
Het mooist is de ervaring dat de kinderen nu zoveel gretiger schrijven, zelfs taalzwakkeren of die ADHD-er of autiste. En dat de leerkrachten verrast zijn door wat er uit komt.
'Doe ik nog wel genoeg aan stellen?' vraagt een leerkracht die de smaak zo te pakken heeft dat ze elke woensdag werkt met de genoemde bronnen. Opdrachten uit de taalmethode worden nu ook makkelijker aangepast. Een leerkracht heeft de opdracht 'Schrijf een brief aan de burgemeester over iets wat in de gemeente verbeterd moet worden'  veranderd in: 'Schrijf mij een brief over iets dat in de klas veranderd moet worden.' De leerkracht van groep 1 heeft filmpjes gezocht over de Noordpool en sneeuw, voordat ze ijsbeergedichten ging voorlezen. 'Dichterbij brengen', die tip wordt toegepast.
En zeker ook de tip om eerst op te warmen en materiaal te verzamelen (door associëren bv) voordat je laat schrijven. In de tweede bijeenkomst was een van de conclusies over de bestaande schrijfopdrachten (in Taal Actief) dat deze dingen ontbreken.

Feedback: lef door lof
Ook werd daar duidelijk dat je 'corrigeren' niet moet verwarren met 'een tekst sterker maken.' Er wordt al snel gegrepen naar verbetering van spelling en grammatica, maar dat zijn vormzaken die pas thuishoren aan het eind van het proces - dus in de bovenste, 5e punt van de pyramide hierboven. Feedback zit tussen fase 3 (kladtekst) en 4 (2e versie schrijven). Die feedback moet niet vormgericht zijn, maar inhoudelijk en vooral: specifiek. En om niet te ontmoedigen, altijd eerst de mooie dingen benoemen van een tekst: 'lef door lof.' Want die zijn er, altijd, zeker als je specifiek wordt: 'Ik zie het voor me en ik ruik die bloem!'' 'De titel past helemaal bij het verhaal. 'Hoor je hoe mooi die en die woorden klinken?'
Dat oefenen we in de derde bijeenkomst, want het is toch een wat andere manier van commentaar geven. Zo blijven we leren, daar in Losser.

*Bronnen:  'het' boek van Mariet Lems ('Weten waar de woorden zijn') en de leerlijnen van De TalenTuin ( 'Gedichten en verhalen in de stelles', zie elders op de site).