Blog
Schrijfretraite 2021
De 21e schrijfretraite van De TalenTuin vond vorige week plaats, voor de vijfde keer in het Woodbrookehotel in Barchem.
Er waren deze keer tien schrijvers en schrijfsters, acht met schrijfcoaching en twee 'verstekelingen' (meedoen maar geen coaching).
De projecten waren gevarieerd, van fantasy tot autobiografie - tot gedichten - tot verzonnen verhalen - tot oefeningen in zintuiglijk waarnemen als basis voor essays en gedichten.
De een schreef gestaag verder aan hoofdstukken uit de zelfverzonnen wereld, een ander maakte fictie van wat in de eigen omgeving echt was gebeurd.
De dichters grepen allerlei aanleidingen aan om te experimenteren met vrije en gebonden vormen, en in de autobiografie kreeg het verhaal vorm van de tweede wereldoorlog, van de bijzondere moeder, van trauma's thuis en op school. Nieuwe invalshoeken, verzamelen, doorschrijven, slijpen, al naar gelang de fase van het schrijfproces.
We startten de schrijfdag vaak met een 'opwarmschrijfoefening', in de bibliotheek. Associeren bij afbeeldingen, modewoorden, een regel uit een gedicht: alles kan een begin zijn.
Daarna ging ieder zijns- en haarsweegs, en tussendoor troffen we elkaar bij de lunch en het diner, op het terras en in de bibliotheek.
's Avonds hadden we meestal vrij, maar soms kwamen we samen om iets voor te lezen uit eigen werk. En gelukkig hadden we ook een echte verteller in ons midden, die ons zelfs het Gronings liet verstaan.
De maaltijden waren soms hilarisch, omdat we niet meer wisten wat we 's middags op de keuzelijst vega-vis-vlees hadden aangekruist.
De bediening kreeg door dat creatieve lui warhoofdig kunnen zijn en loste dit euvel met humor op. En zoals altijd smaakte de cappuccino heerlijk!
Tot slot de laatste twee strofen uit het gedicht Talentuin van Jos Schellart
..........
Maar buiten vliegt een vlinder in de lucht
een dans van geurend groen naar hemels licht
schrijft teksten met zijn vleugels in de vlucht.
Onbezonnen vreugde komt in zicht
ik sluit geleerde boeken opgelucht
taal en tuin, zij schiepen dit gedicht.
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)
Comments (4)
Carla Hofland
Zoals altijd genoten van de rust die ruimte maakte in mijn creatieve hoofd. Volop gelegenheid gehad mezelf weer te vinden in het schrijven. En genoten van het samenzijn met andere gelijkgestemden. Hoop nog vele jaren mee te kunnen doen. Met een groet van Carla
Peet van Duijnhoven
'Voordat je gaat schrijven, moet je ook oog hebben voor de voorwaarden,' leerde Miriam ons. Die voorwaarden waren optimaal tijdens de schrijfretraite. Interessante groep mensen, vol levenservaring en wijsheid. Lekker veel bomen en mogelijkheid om buiten te zijn. De gezamenlijke aftrap en ook weer gezamenlijke afsluiting iedere dag, waren een warm bad.
Nelly Bakhuizen
Mijn doel voor deze schrijfweek (mijn vierde!) was het leren en aandurven van herschrijven. De deskundige coaching van Miriam hielp me over de eerste hordes. De andere schrijvers in hun bevlogenheid, de gezellige gesprekken aan tafel, de luxe van een week in een hotel met betrokken personeel en goede maaltijden, de omgeving, gaven me duwtjes op weg naar creativiteit en een nieuwe versie van mijn verhaal. Tot volgend jaar!
Wies Gorter
Mijn hoeveelste retraite was het? Ik ben de tel kwijt, maar kan het nog terugvinden: de achtste. En ieder jaar denk ik: volgend jaar weer. Het is een weekje hard werken en genieten. Eerst in een sober klooster en nu in een mooi hotel, dat bijdraagt aan het weldadige gevoel van helemaal te kunnen kruipen in de verhalen die ik wil schrijven. Mijn laptop op de werktafel voor het raam met uitzicht op het bos, ideaal! Ik kwam met een blokkade en vertrok met de uitweg eruit. Dankzij de rust, het bos, de afleiding en ontspanning met de andere schrijvers met soms verrassende gesprekken. En natuurlijk de begeleiding van Miriam. Zij kon me weer op weg helpen door er van een afstandje naar te kijken. En door haar vaak met humor gestelde serieuze vragen. Wat wil ik eigenlijk zeggen? Nou, schrijf maar op! Graag tot volgend jaar!