Waarom heb ik zo lang geen weblog geschreven, is er geen nieuws in de TalenTuin? O ja, er is even veel nieuw groen en onkruid als in de gewone tuin in een natte meimaand.

'Nieuw groen' is onder andere het project 'Spaghetii', samen met fotograaf Jan Beerlingh. Wij gaan foto's en teksten maken voor een boek voor het revalidatiecentrum Roessingh in Enschede, samen met (ex)revalidanten. De afgelopen weken zijn we heel druk geweest met werving, want door de late toezegging van sponsorgeld en wat bureaucratisch communicatieverkeer, waren we bang nu wel geld te hebben voor het project, maar ..... geen deelnemers!?
Dat blijkt mee te vallen, elke dag druppelen er aanmeldingen binnen. Het is goed dat ik voor die werving een paar keer op het Roessingh ben geweest, want ook voor mij wordt het nu concreter: het leven dat je leidt na en met een handicap- door een ongeval of een ziekte. In de voorlichtingsbijeenkomst bleek de helft van de aanwezigen maar één been te hebben!?

Ik vind het spannend om met deze mensen teksten te gaan schrijven; Ze zitten soms diep in hun verdriet of frustratie over het gebeurde en de gevolgen, of over de behandeling. Maar er moeten teksten uti komen die wel persoonlijk zijn, maar ook niet ál te particulier en dramatisch. Het moet  herkenbaar en verteerbaar zijn voor een breed spectrum aan lezers. Eigenlijk de opdracht aan elke autobiografische tekst, maar dan nog lastiger.
De ervaringen tot nu toe geven mij echter hoop dat het goed gaat komen. Ik ben vooral benieuwd, en dinsdag hebben we de eerste schrijfavond!