'Paden naar het Paradijs'. Kunst in de klas Borne 2014, bovenbouw

• Miriam Janssen -
• 28/03/2014  |  Comments (0)

---

Nee, het Paradijs is niet dat bijzondere restaurant in Enschede. Maar daar vlakbij, in het Rijksmuseum Twenthe is de tentoonstelling 'Paden naar het paradijs'.
In maart- april gaan er busladingen kinderen naar toe vanuit Borne. Vervolgens gaan op school kunstenaars met hen aan het werk om de indrukken te verwerken in een eigen kunstwerk. Ik schrijf met 15 klassen, van groep 5 tot 8, verdeeld over negen scholen, een gedicht.

Met groep 7 zijn we op reis gegaan naar een paradijselijke plek. Die kan echt bestaan, of je fantaseert hem.

Elke dag ga ik met de trap naar de slaapkamer
daar kan ik met mijn Ipod, Ipad, computer
daar zijn mijn knuffels
bij elke knuffel  heb ik een herinnering

Martijn, groep 7 De Wheele

De natuur

Ik voel rust, warmte
niemand die wat zegt
zou dit wel echt zijn?

Ik ruik de bloemen
ik zie de bomen
ik zie de lucht.

Ik zou niets
willen zeggen
maar ik kom wel terug.

Demi. groep 7 De Wheele

en een collage van fragmenten van groep 7, Hooiberg

'Op de trampoline lijkt het
alsof ik alleen ben, ik spring hoog en
maak salto's, maar ik ben niet
alleen..'

'Snoep eten is een droom..'

'...Ik ruik het
en het ruikt naar de zee
het water glinstert
prachtig in het licht
het is zo mooi
zo mooi altijd..'

'...weg van mijn zorgen en verplichtingen
ik ben weer op Honolulu..'

Met groep 8 dichen we zelfportretten die boven de wasbakken uit die grappige museumzaal zouden kunnen hangen.
Hieronder een gedicht uit groep 8, waarin de schrijfster haar karakter - volgens de opdracht- vergelijkt met dingen die te zien waren op de schilderijen.
Zij koos van de schilderijen: de vlinders, zee, rotsen, een masker; en de baksteen van .....de toren van Babel!

Karakter

Ik voel me zo vrij als een vlinder
die op de woeste rotsen
van de zee fladdert.

Als ik boos ben verander ik,

dan heb ik een masker op
met een blij gezicht.

Wanneer ik een goed humeur heb
is dat zo sterk als baksteen
en zo stevig als een toren.                     Sirin, groep 8, De Wheele


In een andere groep 8 ging het over de Talen van Babel

Geen aardappels
maar tuffels
het smaakt lekker

We waren thuis
we aten tuffels
mijn broertje zei: aardappels
maar ik zei: tuffels.

We kregen ruzie
geen aardappels, maar tuffels!
zei ik tegen mijn broertje
toen kwam mama
en zei: tuffels eten.                                 Ryan, groep 8, Jan Ligthart

Thuis
zei mijn moeder: mijn lieve schat
toen ik haar knuffelde
het klonk als zijde, lief en zacht.

In Frankrijk
spreken de mensen Frans
ik versta er niks van
het zijn donkergroene woorden
zo hard als stoeptegels.                              Hajnalka. Jan Ligthart groep 8